Η μιζέρια συνεχίζεται... Βαρέθηκα πραγματικά να ασχολούμαι με αυτό το χάλι που ονομάζεται ελληνικό ποδόσφαιρο.
Αφού έγινε όλος αυτός ο (να 'χαμε να λέγαμε) χαμός μετά τα επεισόδια του Λαυρίου, αφού ακούστηκαν ένα σωρό μεγαλοστομίες και προ εξαγγέλθηκαν τα πλείστα όσα δρακόντεια μέτρα και αφού διακόπηκε για 2 βδομάδες κάθε αγωνιστική δραστηριότητα, θαυμάσαμε επιτέλους δράση: επεισόδια μέσα κι έξω από το γήπεδο σχεδόν σε όλους τους ποδοσφαιρικούς αγώνες σε όλες τις κατηγορίες. Παίκτες που φτύνονται και δέρνονται μεταξύ τους, προπονητές που δέρνονται απ' τους φιλάθλους, διαιτητές να σφυρίζουν, κυριολεκτικά, ότι θέλουν και πάνω απ' όλα κάκιστο θέαμα.
Μέσα σε όλα αυτά υπήρχαν και καμιά τρακοσαριά άνθρωποι που παρά το ότι οι μετακινήσεις οπαδών απαγορεύονται, παρά το ότι η διοίκηση της Κέρκυρας τους δήλωσε ξεκάθαρα ότι είναι ανεπιθύμητοι στο γήπεδο, παρά το ότι η διοίκηση της ίδιας της ομάδας τους δε ζήτησε ούτε καν εισιτήρια γι' αυτούς, αυτοί παράτησαν της δουλειές τους και πήγαν στην Κέρκυρα να υποστηρίξουν την αγαπημένη τους ομάδα (που κάποιοι την οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό). Και την υποστήριξαν! Χωρίς φασαρίες, χωρίς τσαμπουκάδες, χωρίς ακρότητες. Μόνο με την καρδιά τους, τη φωνή τους και το ήθος τους. Είναι αξιοσημείωτο ότι μετά το τέλος του αγώνα όταν κάποιοι φίλαθλοι της Κέρκυρας θέλησαν να τους πικάρουν, εκείνοι όχι μόνο δεν αντέδρασαν άσχημα, αλλά αντίθετα και παρά την πίκρα τους, χειροκρότησαν (!!!) τους παίκτες της ομάδας τους
.
Βέβαια αυτοί οι άνθρωποι από τον κ. Ορφανό και το ελληνικό κράτος θεωρούνται αλήτες και ανεπιθύμητοι. Την ίδια στιγμή που ο Μυτιληναίος, ο Σπανουδάκης και ...οι λοιποί είναι αξιοσέβαστοι κύριοι που κάνουν τη δουλειά τους εντίμως... Βρε ουστ!!!
